Τα κινητά ευρήματα της ανασκαφής προέρχονται μέσα από τους χώρους των σωζόμενων αρχαίων οικοδομημάτων αλλά και τους περιβάλλοντες αυτών και χαρακτηρίζονται τόσο από τοπική όσο και από χρονολογική διασπορά, καθώς καλύπτουν διάστημα αρκετών αιώνων, από τον 9ο έως και τον 5ο αι. π.Χ. Στην πλειονότητά τους αφορούν σε όστρακα κεραμικών αγγείων (κεραμική), τα οποία αποκαλύπτονται σε μεγάλες ποσότητες και χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλία κεραμικών εργαστηρίων και σχημάτων του αρχαίου κόσμου. Ο κύριος όγκος των “ντόπιων” και εισαγμένων αγγείων χρονολογείται κυρίως στα αρχαϊκά χρόνια (7ος και 6ος αι. π.Χ.), εποχή ιδιαίτερης ακμής του οικισμού, ενώ με αξιόλογα δείγματα εκπροσωπούνται επίσης τα γεωμετρικά και λιγότερο προς το παρόν τα κλασικά χρόνια.
Σε αντιδιαστολή με τις μεγάλες ποσότητες κεραμικής ο αριθμός των άλλων κινητών ευρημάτων είναι πολύ περιορισμένος. Από αυτά αξίζει να αναφερθούν τα παρακάτω:
- ένα αργυρό νόμισμα, τετρώβολο Περδίκκα Β’ (454-413 π.Χ.)
- λίθινες μήτρες κοσμημάτων
- λίθινος πέλεκυς
- μυλόπετρες
- χάλκινα κοσμήματα
- τμήματα ειδωλίων
- πήλινα υφαντικά βάρη και αγνύθες -ορισμένες με σφραγίσματα-
- πήλινες χοάνες τήξης μετάλλων
- πήλινες εστίες
- πήλινα αρχιτεκτονικά μέλη
Εκτός από τις αρχαιότητες, μεγάλος είναι και ο αριθμός των σύγχρονων αντικειμένων, κυρίως του 20ού αιώνα. Πρόκειται για κατάλοιπα της έντονης στρατιωτικής παρουσίας στο χώρο, τα οποία μαζί με τους σκελετούς των θαμμένων αλόγων, μας φέρνουν πολύ κοντά στη σύγχρονη και συχνά ταραγμένη ιστορία του τόπου.
