Στα πρωιμότερα αττικά μελανόμορφα αγγεία (α΄ μισό 6ου αι. π.Χ.) που βρέθηκαν στον οικισμό συγκαταλέγονται θραύσματα όλπης με προτομή αλόγου, όστρακο λέβητα με παράσταση Σειρήνας από τον κύκλο του Σοφίλου και λίγα όστρακα από αμφορείς και κιονωτούς κρατήρες με παραστάσεις ζώων.
Τα περισσότερα χρονολογούνται, ωστόσο, στον ύστερο μελανόμορφο (τέλη 6ου – αρχές 5ου αι. π.Χ.) και πρόκειται κυρίως για αγγεία πόσης (κύλικες, σκύφοι), οινοχόες, ληκύθους και αμφορείς με λαιμό, όλα προϊόντα αττικών εργαστήριων που εισάγονταν συχνά στη Μακεδονία και το βόρειο Αιγαίο. Από τις παλιότερες και νεότερες ανασκαφές στο νεκροταφείο προέρχονται, επίσης, ύστεροι μελανόμορφοι κιονωτοί κρατήρες και μελανόγραφες λήκυθοι.
Ιδιαίτερα μεγάλος είναι ο αριθμός των αττικών μελαμβαφών αγγείων, πολλά από τα οποία χρονολογούνται στον 5ο αι. π.Χ. και είναι καλής ποιότητας με στιλπνό υάλωμα, αν και βρέθηκαν σε αποσπασματική κατάσταση. Τα πιο συχνά σχήματα είναι σκύφοι, διάφορες κατηγορίες κυλίκων (κυρίως τύπου C, τύπου Ρήνειας, τύπου Bolsal), μόνωτα κάναστρα και άωτα φιαλίδια. Λιγότερα είναι τα κλειστά σχήματα (οινοχόες, πελίκες, ασκοί, λήκυθοι) και ορισμένα ανοικτά σκεύη οικιακής χρήσης (λεκανίδες, πινάκια, λύχνοι).
Μεμονωμένα είναι τα όστρακα ερυθρόμορφων αγγείων που βρέθηκαν κατά τις νεότερες ανασκαφικές έρευνες στον οικισμό, ενώ περισσότερα και καλύτερα σωζόμενα (πελίκες, σκύφοι, κωδωνόσχημοι κρατήρες), που χρονολογούνται στο β΄ μισό του 5ου αι. π.Χ. αποκαλύφθηκαν κυρίως κατά τη σύντομη ανασκαφή του Κωνσταντίνου Ρωμαίου το 1930, όταν εντοπίστηκαν στρώματα της κλασικής εποχής. Από τις έρευνες στο νεκροταφείο προέρχονται και άλλα σχήματα του 5ου αι. π.Χ. (λήκυθοι, ασκοί, κύλικα) καθώς και ύστερα ερυθρόμορφα αγγεία του 4ου αι. π.Χ. (πελίκες, σκύφοι) ως κτερίσματα σε τάφους.
